udaipur

Na vaak wakket te zijn geweest door honden die aan het vechten waren, begon de dag al weer vroeg. De imaam uit deze buurt had een hoog stemmetje. Het was al heerlijk weer de dames gingen achter de schermen al bezig met de was. Na een ontbijt en nog ff in de zon te zitten gingen we weer op pad.

Terug in de bergen er was maar 1 weg terug dezelfde dan gisteren. Weer met de nodige kuilen en stof. Ik was verbaast dat er dan ook daar nog mensen woonde. Kleine huisjes bij elkaar met riet op het dak of golfplaten. De was hangt aan de takken van een boom of over een hek. Regelmatig zag ik een aantal mensen rond een vuurtje zitten. Kinderen speelde op blote voeten in de bomen en bossen rond de huisjes.

Zo kwamen we weer terug op de tolweg opweg naar udaipur. Onze chauffeur gaf aan dat er veel marmer industrie langs de weg was. En inderdaad grote stukken steen en platen en ook veel dezelfde soort bedrijfjes.

Ook kwamen we vol geladen auto's tegen die soms moeite hadden om de helling op te rijden zo zwaar beladen.

Onderweg gaf de chauffeur aan dat we nog twe hele oude tempels zouden bezoeken omdat hij het zo kaal vond om alleen maar te rijden naar de volgende plaatst.

We kwamen bij een dorpje binnen , waar de armoede vanaf droop. Een open riool liep er door heen en ook weer overal vuilnis. We stapten uit en gingen met zijn vieren de drukte in. Toen we bij de tempel kwamen mocht weer het fototoestel niet mee en achterlaten dat werd het niet. Prem bleef achter bij de spullen en wij op blote voeten naar binnen. Langs het pad zaten damens met bloemen om te offeren. Het was binnen een drukte het gebed was net bego. Dmv wat op te zeggen wat ik heb geen idee reaggeerde vooral de mannen toen de klokken gingen luiden doormiddel van een touw gingen ze helemaal uit hun dak een lawaai niet normaal. Na het gebed kwamen ze de gebedruimte uit en ging ieder zijn god van die dag bloemen brengen. Later vertelde de chauffeur dat het een tempel was waar se rijke mensen kwamen. Nu was me al wel opgevallen dat netjes gekleed ging en de dames veel goud droegen. Ook waren er dames met een stukje stof voor de mond die als een mondkapje opzat. 

Onze chauffeur  wist te vertellen dat deze door hun geloof geen emotie mochten bloot geven dus niet lachen enz.  Wat het geloof in hield daar kwam ik niet achter maar goed het was een ervaring weer,

We zijn verder gereden naar nog een andere tempel, deze was ook zeer mooi lag hoog in de heuvels en er was bijna niemand. Hij zag er ook oud uit en er was al wel veel kapot van de stenen zuilen. Wel was het er stil datbis volgens mij een bijzonder iets hier.

Na nog wat km waren we op bestemming prem helemaal gelukkig wifi hij kon niet wachten. We kregen twee mooie kamers. De kamers roken naar kamperfoelie volgens mij kwam dat door de erco of zo want het was nog al scherp.

Na de omgeving verkend te hebben zijn we gaan eten. We gingen zitten bestelde penne en lasange want vanmiddag hadden we ook al warm op.Dat word bij thuiskomst snel weer aan de lijn want......prem zei ineens ben ik nu gek of we zaten daar toch de net en nu zitten we hier. En inderdaad de stoelen en tafels stonden op een draaischjf die zachtjes draaide.

Nu weer op tijd naar bed morgen een rondleiding met gids door udaipur . 

Word vervolgd.

..