mandawa

Om half 6 begon de imaam zijn gebed te zingen in mijn oren meer een klaagzang. Je kon dan ook direct na het gebed horen dat iedereen wakker was en de dag was begonnen toeterende auto's en motoren.

Om half 10 de koffers mee en op weg naar het junagarh fort en het paleis. Daar stond een gids te wachten . Na enige uitleg begrepen we dat dit ook van de prinses en haar familie was ,de vrouw die ik was tegen gekomen. Omdat er nog geen jongen in de familie was geboren was er nog geen nieuwe maradja aan gesteld.

Ze aaren het ford aan het restaureren  maar dat kost veel moeite en geld,de familie had een fonds opgericht en met de toegangskaarten die ze verkochten staken ze het terug in het gebouw. Het zag er rijk uit met de beschilderingen zelfs met goud . Dit zat nu achter glas er waren vele bezoeker die het goud proberen mee tenemen door het af te schrapen.  Er waren prachtige kamers vol met wapens en meubels uit die tijd.

Toen we klaar waren gingen we naar een atelier waar een miniatuur schilder zat hij maakte op de  nagel van prem een klein schilderijtje met een olifant erg knap gedaan.

Om half 12 gingen we naar mandawa het was weer druk op de weg maar ja wanneer niet.

iedereen die wat te vervoeren had zat op de weg met alles dat rijden en  lopen kon.  Soms hield ik mijn hart vast ook wanneer er ineens weer een koe overstak of een hond. Een kar met een os er voor dis ingehaald word door een vrachtwagen en dat op een tweebaans met in tegen gestelde richting ook van die praktijken. 

Langs de weg stonden nu wat meer woningen die op huizen leken.Vaak gekleurd met een muurtje er omheen. Ik had dan ook de grootste lol toen ik een hek open zag staan en daar een aantal koeien de tuin aan het leg plunderen was. De bloemen moesten het ontgelden.

Onderweg zagen we een tuk tuk die niet voller kon er zaten vijftien personen in terwjml er maar zes inpassen het waren overal armen en benen maar  het ding hield de vaart  er goed in.

We zijn even gestopt onderweg bij een wegrestaurant om naar de wc te kunnen. Ikzag regelmatig mensen binnen komen die de eigenaar begroette door zijn beide handen te pakken en dan door een soort buiging zijn tenenaan te raken. Imbegreep dat ze dit uit respect voor de persoon doen. Ik had het al vaker gezien dat ze dit deden.

Toen we nog 50 km moesten gingen we de grote weg afer was een groot ongeluk gebeurd vertelde onze chauffeur.  Dat werd dus met ons hoofd tegen het dak zulke putten  en gaten in de weg maar de omgeving was prachtig.

Overal bedrijvigheid, de kapper in zijn garage boxwinkeltje zo noem ik het maar . De oudere mannen zitten in een kring of ze de dag aan het door namen waren.

de jongeren stonden een blikje bier te drinken de leeftijdsgrens daar hebben ze hier niet van gehoord.

we reden madawa binnen een zandpad met kleine woningen en overal bedrijvigheid het was immers al tegen de avond. 

Ons hotel een paleis met een grote kamer en een zeeer hoog bedwanneer ik er voor stond kwam hettot boven mijn middel en de badkamer was okk zeer lux. Dat zal deze nacht wel lukken teminsten als im dat bed in kom.