jojawar

Een dagje later ivm geen internet Na vanmorgen weer gewekt te zijn door de imaam en een stevig ontbijt vertrokken voor een reis 320 km. We waren nog geen kilometer onderweg of prem sliep al weer met zijn hoofd tegen een koffer. Nasreen die naast mij zat dook onder de jas van haar vader en sliep ook zo. de india rout weer op deze tolweg loopt van noord naar zuid india vertelde onze chauffeur singh een man van weinig woorden.Maar zeer vriendelijk. Toen we jaipur uitreden zagen we vele mensen zitten onder zeiltje of een paar planken. Onze chauffeur vertelde dat deze uit banglades kwamen en hier op straat leefde. Nu dat was te zien de mensen waren echt erg vies haren zaten in de klitten. Er lag een baby tussen een hoop kleding en een kleintje van een jaar of 2 er naast ik dacht terwijl we verder reden wat moet daar nu van terecht komen. We gingen de tolweg op en direct was er aan beide kanten van de vierbaans veel bedrijvigheid. Steenhouwerijen zowel de mensen waren wit van het stof maar ook de tractor en zelfs de omgeving bomen en huisjes waren bedekt met wit stof. Ik zag een autowasserij nu ja een dikke tuinslang en jongens met emmers die de vrachtwagens aan het poetsen waren. De vracht wagens zijn allemaal versierd met slingers de zwarte die aan de spiegel hing die moet geluk brengen in het verkeer. Jammer genoeg had die niet geholpen voor de bus die naast de weg op zijn kant lag. Met een gangetje van 80 soms 90 km stak er vaak genoeg ineens een koe of een stier zo maar over ook mensen liepen gewoon de weg op . Of kwam er weer een brommer of een tuk tuk tegen in het verkeer. Langs de weg waren ook kleine dorpjes soms een hutje van planken met riet op het dak dan weer een tent of een vierkant blok van beton waar men dan in woonde. Varkens waren aan het rondscharrelen en de koeien zochten tussen de rommel wat te eten . Ook waren er mensen die tussen de zeg maar vuilnis aan het zoeken waren. Ik denk dat wanneer men voor inleveren van plastik geld zou geven dat er zo een hoop bende werd opgeruimd. Na 2 en half uur te hebben gereden gingen we een dorpje in we stapte uit en onze chauffeur gaf aan dat we 1 km moesten lopen om bij een tempel te komen we moesten het markje maar volgen. De markt was zeer druk ze verkochten echt van alles regelmatig stond er een oude vrouw te bedelen om geld we waren gewaarschuwd niks geven want dan staat er zo 20 man rondje heen. De melkboer was er ook met zijn brommer vol met melkbussen die er aan vast geboden waren. Hij schepte met een pollepel de verse melk door een theezeef in een mok of pan . Dit met 28 graden gewoon uit een metalen melkbus. De tempel zijn we niet in geweest want we moesten de foto camera achterlaten en dat leek ons geen goed idee. Nadat we weer terug waren gelopen naar de auto kwam onze chauffeur naar ons toe hij had een groen zakdoek achtig lapje op zijn hoofd hij was wezen bidden in de siks tempel. Nasreen en ik moesten hoog nodig naar de wc dus wij er op af achter de tempel was een wc en badhuis. Nu we kwamen daar en het bleken gaten in de grond te zijn en er zat geen deur de dames zaten daar open en bloot hun behoefte te doen ook was er een vrouw zich aan het wassen bloot en zonder schaamte. Nu ben ik wel wat gewent maar dit ging me ff wat te ver en nasreen nee we hebben het nog marr ff opgehouden. inmiddels was cor en prem en de chauffeur ook achter de tempel er zat iemand brood te bakken. Weer kwamen er twee jonge dames naar me toe of ze met mij op de foto mochten . Terwijl de foto werd gemaakt wreef het ene meisje over mijn arm met de woorden nicecolour. Tja dacht ik de rollen zijn omgedraaid nu kijken ze naar mij. Na de lunch in een niet te fris weg restaurant gingen we verder het was niet meer zo ver. We moesten van de tolweg af en kwamen de heuvels in dat in mijn ogen meer bergen waren maar goed het landschap werd zeer woest, Apen zaten midden op de weg en wilde zwijnen liepen daar rond in de bossen. Langzaam gingen we dieper de heuvels in de pad werd zo slecht sat we regelmatig met ons hoofd tegen het dak van de auto zaten gaten waar een autowiel makkelijk in vast kon raken. Ineens was er geen weg meer maar een zandpad met kiezels. Nasreen riep kijk mam die apen zitten net als ons met de benen over elkaar. Terwijl prem achter in de auto zegt hier hebben ze vast geen wifi. Gelukkig heeft onze chauffeur al 33 jaar ervaring met rijden want ik hield mijn hart vast zo steil waren de paadjes. Op de duur kwamen we in een dorpje geen verharde weg en overal troep en mensen die hun spullen probeerde te verkopen. Ik zei nog tegen de kids dit word slapen in een koeienstal want hoe kon nu hier ons hotel staan. Het hotel bleek een oud paleis te zijn. De leef regels waren ook volgens traditie ik mocht het kantoor niet binnen en werd door de mannen niet aan gekeken. Er zat vier mannen met tulbanen op het hoofd deze draaide hun hoofden weg. Weer iets dat we niet gewent zijn immers. de kamer was netjes wel oud geen tv telefoon en we zaten regelmatig in de donker omdat de stroom uit viel. Na gegeten te hebben in de openlucht naar bed wat we waren echt wel moe van al de indrukken. morgen om 10.30 weg dan reizen we verder naar udaipur.