jaipur

25 december 2015 - Jaipur, India

Na het slapen in een sprookjes bed opweg om 9.30 uur naar jaipur. Een heel eind rijden met de taxi 185 kilometer over de india rout tolweg.  Er was erg veel te zien onderweg dat het zo om was. Onderweg overal bedrijvigheid . Grote hopen met rode steen de vrouwen zitten rondom in het stof met 27 graden de stukken steen met hamer en bijtel stuk te slaan meestal op hun hurken. Niks geen hand schoenen of mondkapje op. Er lopen vele koeien rond er zijn hele bedrijfjes langs de weg. Een vrouw en een kind zaten met hun handen in de koeievlaai te graaien. Ze rolde deze door het zand zodat de vlaai handelbaar werd vervolgens maakte ze er een platte koek van en legde deze op een muurtje te drogen. De poep word dan gedroogd verkocht als brandstof. Prem die net weer wakker was geworden,zat achter in te slapen, keek met veel afschuw met een zeer vies gezicht.Hier waren geen woorden voor nodig foei. Een eindje verder liep een vrouw met een grote pot op het hoofd onze chauffeur gaf aan dat daar water in zat niet iedereen had een waterleiding. Nu kon ik me daar wel wat bij voorstellen want drie golfplaten met een paar kleden is een huisje. Al hoewel ik het wel vreemd vond dat er bij zo'n woning een schotelattenne stond maar goed india is een land van uiterste.

Onderweg stoppen we bij de oudste tempel van heel azie 2000 jaar. Elke steen was bewerkt met een tafereel vaak de goden natuurlijk. Maar ook de lotusbloem en huisdieren. Althans wat wij hier huisdieren noemen. Het stikt hier van de honden zwerfhonden niemand zorgd voor hun . Het is dan ook te zien ze missen een poot of zijn erg vies. We begrepen dat de mensen die echt heel arm zijn deze dan maar opeten om toch nog wat te hebben. Ik moet er niet aan denken om bram op te moeten eten je zou er wel veel vless van hebben maar nee liever niet.

Daarna weer door want we hadden nog een lange route voor de boeg. Ik hield mijn hart soms vast of het wel goed zou gaan. Dan stak er weer een koe over dan weer een varken. Komt er ondanks de vierbaans gewoon aan beide kanten een traktor tegemoed en wij er gewoon met nog een auto tussen door. Ik snap niet dat er niet veel ongelukken gebeuren ze zijn immers helemaal niet verzekerd.

Het landschap veranderde in grote gele velden ik dacht eerst aan bloeiend koolzaad maar het bleek mosterzaad te zijn. Ook werd er wat in water velden geplant maar wat het leek op de manier zoals rijst verbouwd word. Onze chauffeur praat gebrekkig engels dus is niet altijd goed te verstaan. Een eind verder op langs de route zagen wd mensen bezig om stenen te bakken allemaal stof er stonden grote hoge schoorstenen die rookte wanneer ze klaar waren met bakken werden ze op rijen gelegd op grote en op soort. Het krioeld er van de mensen die aan het werk zijn. Weer verder op zij we ineens in een omgeving van bergen waar steen uitgehaald worden hele stukken. Je kunt dan ook zien langs ze weg wat ze er van maken . Olifanten goden , raamversiering pilaren en ga zo maar door.

Rond 12.30 uur geeft onze chauffeur aan dat we nog maar 1 eetgelegenheid hebben dat goed is. Dus stoppen we ff we moeten dan nog 75 kilometer.

heerlijk in de zon 25 graden cor raakt in gesprek met de eigenaar die met zijn jas en muts en wanten aan zit hij vind het nl koud??

Hij had zijn hotel gebouwd aan het meer maar waar het meer gebleven was. Het had al twee jaar bijna nier geregend dus was het meer veranderd in land met bomen. Het was een zeer mooi hotel restaurant en voor vier maaltijden en cola en bier waren we 23 euro kwijt. De trappen waren versiert met bloemblaadjes en de oleander en de petunia bloeide nog vol op. Zelfs de lampenpoetser die bij ons in een pot staat stonden hier als bomen zo groot.

Snel de auto in op weg naar jaipure. Daar aan gekomen een grote bende wat betrefd het verkeer weer maar oom hoe de mensen wonen vooral in de voorstad er van overal hutjes betonnen doze met maar driekanten dicht de voorkant is gewoon open . Je hoefd daar niet bang te zijn dat er glurders rond lopen want ik zag een man gewoon op zij  bankstel zitten. Ik vroeg me af hoe ze dit nu deden wanneer het in zou kunnen regenen maar ja dat probleem hadden ze immers al twee jaar nauwelijks.

Het hotel stond aan een drukke weg de auto kon er maar net op de oprit. Maar toen we de binnenplaats opliepen was het weer zo iets als 1001 nacht. We waren nog niet binnen of er ging iemand het gebed keihard zingen. Dit ging ieder uur door tot het donker werd. Er kwam tijdens het gebed bloemblaadjes naar beneden maar waar vandaan daar ben ik nog niet achter ik dacht dat is eens wat anders dan stille nacht. Cor zei al ik hoop niet dat hij dat morgen ook doet zodra het licht word.

Rond 18 uur vanavond werden we verwacht in de bioscoop om naar een bollywood film te gaan kijken. Toen we zaten en de hoofdrolspelers in beeld kwamen ging heel de zaal uit zijn dak het leek wel of ajax gescoort had. We snapte er niks van waar het over ging maar goed het was wel lachen iedere keer die mensen uit hun dak klappen en staan en roepen. Zij zaten meer in het verhaal dan wij want zondef ondertiteling viel het niet mee. 

Rond half negen werden we weer afgezet bij een restaurant waar danseressen bezich waren met potten vuur op hun hoofd prem had hier wel oog op. Leuke mooe damens,maar liever niet te dicht in de buurt. 

Zo nu op naar morgen maar eerst maar eens zien te slapen in een te zacht bed. 

We blijven hier twee dagen morgen hebben we een stadstour dor jaipur. Word vervolgd

Foto’s

10 Reacties

  1. Annie:
    25 december 2015
    Wat een reis en wat een belevenis voor jullie allemaal. Als ik het zit te lezen denk ik terug aan de vele documantaires die wij over India gezien hebben. Het is allemaal zo echt zoals je alles beschrijft. Ik kijk alweer uit naar de dag van morgen XXX
  2. Petra:
    25 december 2015
    Wat een verhalen allemaal, bijna niet voor te stellen.
    wat leven wij dan in weelde.
    en nog klagen we, dat er nieks goed is.
    een ervaring voor jullie om nooit te vergeten.
    geniet van het weer en rust morgen.
    bedankt weer zover. Xx
  3. Ineke en dick joppe:
    25 december 2015
    Leuk om te lezen...we krijgen er gelijk beelden bij .....
    Mooie foto's ook, wel grote contrasten daar lijkt me....
    De hele familie leest mee op eerste kerstdag.....fijne kerst voor jullie alle vier !!!
  4. Addy:
    25 december 2015
    Geweldig Connie hoe jij het beschrijft ook voor cor en de kinderen is dit een hele belevenis. Wacht vol spanning op je volgend verslag. Hopelijk kunnen je en beetje slapen in een te zacht bed.
  5. Hans en Francky:
    25 december 2015
    Ik heb net alle verhalen gelezen en ik vind het echt heel erg bijzonder wat jullie daar allemaal zien een meemaken!
    Groetjes aan jullie allemaal xxxxx
  6. Christien en Guus:
    25 december 2015
    Fijne kerst en heel veel plezier in India.
  7. Astrid:
    26 december 2015
    Wat zal dit een belevenis voor jullie zijn en zeer zeker een openbaring voor de kids ik lees iedere keer met verbazing hoe het er daar aan toe gaat nou en anouk die kan het amper geloven hoe het daar in india is zij hoeft voorlopig nog niet heen
  8. Wim en Liesbeth:
    26 december 2015
    Prachtig om jullie verhaal iedere keer te lezen.Wat veel indrukken allemaal. Zal wel erg vermoeiend zijn,maar dat is het dubbel en dwars waard. Geniet weer van je volgende avonturen!
  9. Carla & Richard Smit:
    26 december 2015
    Wat een leuk reisverslag om te lezen, net of we er zelf bij zijn. We kijken uit naar het vervolg hiervan. Fijne kerstdagen en we wensen jullie een mooi en veilig vervolg van deze bijzondere reis. Groetjes, Richard, Carla, Samir, Indi en Noah
  10. Els:
    26 december 2015
    Connie,Cor,Nasreen en Prem wat een beleving voor jullie allemaal. Volgens mij vallen jullie van de ene verbazing in de anderen. Geweldig Connie hoe je alles omschrijft.Je geeft ons het gevoel , dat we een beetje met jullie reizen. Geniet er allemaal nog van, kijk weer uit naar je volgende verslag. Gr